***

 yalnızca ilgimi çeken, çekmese bile işime gelecek olanı yapmaya, onu seçmeye çalışıyorum. kendime bir hedef belirleyemiyorum veya geleceğim hakkında bir hayale sahip olamıyorum. hiçbir şey bilmiyorum ve pek de çabalamıyorum. pek azimli biri de değilim ve zaten ne istediğimi bilmediğimden dolayı saydığım hiçbir şeye kolayca sahip olamam. her şey çok anlamsız geldiğinde, hiçbir şey istemiyor olman normal değil midir? ne yapman gerektiğini nasıl bilebilirsin? belirli, küçük arzularla yaşamımızı sürdürüyoruz. kimileri gibi büyük hayallere kapılamıyoruz çünkü ne işe yarayacağı hakkında hiçbir fikrimiz yok. belki her şey inançtan kaynaklıdır. belki de onlar inandıkları şeyler sayesinde bu kadar azimli ve kararlıdır. belki de biz inandığımız şeyler yüzünden bu kadar vazgeçmişizdir. kendi inançlarımızı ve fikirlerimizi öylece değiştirebilir miyiz ki? biz niye varız allah aşkına? neden kimse bu soruma cevap vermek istemez!

bunlar kolayca konuşabileceğimiz şeyler değil. bunlar belirli insanlarla konuşabileceğimiz şeyler değil. belki de bunlar hiç konuşabileceğimiz şeyler değildir. konuşacak, aktarılması gereken sayamadığımız kadar şey var bu dünyada. nasıl olur da bu kısacık yaşamamızda bunca şeyi paylaşabiliriz? paylaşmak istemeyenler ne olacak peki? hiçbir zaman yeterli olmayacak. hiçbir zaman yetişemeyeceğiz. bu belirsizlikte ve hiçbir şeyin gerçek olmadığı bu adını koyamadığımız süreçte yaşamaya devam edeceğiz sadece. hayır, "hayat" adını vermek için yeteri kadar iyi değil. bu yüzden adını koyamıyoruz. bu kadar basit değil, olmamalı.